Afscheid van borstvoeding

Onlangs heb ik in het nieuwe magazine gestaan van het voedingscentrum samen met mijn kersverse dochter van 4 maanden wat o.a. ging over borstvoeding.
Prachtige foto’s zijn het geworden en gelijk een afsluiting van mijn mooie herinnering aan de borstvoedingsperiode periode.

Mijn oudste dochter is alweer bijna zeven en ik kan nog zo het gevoel naar voren halen toen zij net werd geboren.
Ik heb drie keer een prachtige kraamtijd mogen ervaren en ze waren allemaal anders en even speciaal en onvergetelijk.
Het geven van borstvoeding hoorde echt bij mijn kraamtijd. Hoewel het geven van borstvoeding niet helemaal van het leien dakje ging en gezellig en knus zoals dat weleens wordt beschreven bleef ik volhouden.
Het knusse gevoel kwam vaak pas na een paar weken wanneer je meestal helaas weer aan het werk gaat en de productie weer gaat afnemen.
Nee, borstvoeding geven is echt een kunst en een gegeven!

Ik had het geluk dat ik liters melk had en mijn meisjes niks tekort kwamen.
Het was wel een hele gedoe om al dat melk op te vangen.
Wegwerp pads, wasbare pads, siliconen pads, handdoeken, luiers en maandverband. Niks hielp!
De wasmachine maakte overuren om het zure lucht van mijn kleding en bh’s weg te wassen en mijn bed was alles behalve fris als ik in de ochtend wakker werd.
Maar dat maakte mij niet uit want ik kon mijn meiden verzadigen met moedermelk.

Pijnloos was het zeker niet.
Een half uur van tevoren kreeg ik al buikpijn van het idee dat het alweer voedertijd was.
Mijn tepels waren rauw en rood en ook daaraan werd alles gedaan om het te verzachten.
Een elektrische kolf werd aangeschaft die een prijs had waarvan je nog extra buikpijn van kreeg.
Een handmatige kolf kreeg ik van mijn werkgever als kraamcadeau. Super lief, handig en erg oncharmant voor mijn visuele beelddenkende collega’s.
Tepelhoesjes kwamen uit de kast  en talloze zalfjes om mijn tepelkloven te verzachten.
Tijdens het voeding werden alle houdingen uitgeprobeerd om zo pijnloos en efficiënt borstvoeding te geven.
Met kaken op elkaar en soms onhandige houdingen probeerde je te genieten van deze bijzondere ervaring.

Bij mijn tweede dochter ging alles een stuk makkelijker.
Borstvoeding geven was geen probleem vanaf de eerste dag en de pijnlijke ervaring bij mijn eerste dochter leek verleden tijd.
Maar je kreeg andere obstakels ervoor terug.
Mijn tweede dochter kon het allemaal niet bijbenen en verslikte ze zich continue of viel in slaap door alle inspanning.
Bovendien werd zij continue besproeit en beschoten door melk omdat mijn toeschietreflex geen pauzes inlaste.
En mijn andere borst deed net zo hard mee waardoor zij en ik continue klammig en nat werden van het melk.
Na een antibioticakuur en borstontsteking verder kon ik het knusse gevoel zoals dat in de boeken werden beschreven echt ervaren.

Mijn derde ervaring als borstvoedende moeder was weer anders.
Zeer pijnlijk. Dat zou je niet denken.
Die tepels zijn toch al wat gewend en aangezien de meisjes dicht op elkaar zitten was mijn derde ervaring het meest pijnlijke ervaring van allemaal.
Opnieuw werden alle soorten pads, kolven en zalfjes uit de kast gehaald.
En opnieuw beleefde ik weer een borstontsteking.
Je leert wel van voorafgaande ervaringen.
Ik zorgde ervoor dat ze niet meer nat werd en had en beker bij de hand die bij rustpauzes de melk kon opvangen.
Was ook heel nuttig want ik haalde daar zo weer een extra voeding uit.
Tegelijkertijd mocht mijn andere borst gewoon vrijuit druppelen en werd opgevangen door een bakje.
Extra kolven voor een voorraadje was niet nodig.
Ook het druppelen was al voldoende om extra voedingen eruit te halen.
Echt charmant lag ik er niet bij.
Ik leek wel een huis die lekkage had waar overal emmers  stonden om het water op te vangen.
Maar het hielp wel!
Op een gegeven moment gaf ik zelfs staand en lopend de borst en voelde me een echte professionele borstvoedende moeder.

En dan komt de afscheid.
De overstap naar kunstvoeding vond ik het moeilijkst
Dat was voor mij een begin van het einde van mijn borstvoedingsperiode.
Een periode die bij mijn bijzondere kraamperiode hoorde.
Stoppen met borstvoeding betekende voor mij verder gaan met het ‘gewone’ leven.
Net zoiets als het in een supermarkt stappen na je bevalling.

Ik heb deze bijzondere ervaring driemaal mogen meemaken en ben daar echt gezegend in.
En heel stiekem verlang ik soms weer terug naar die periode. Waar ik met kaken op elkaar en kromme tenen op die roze borstvoedingswolk zat.